Materiały dodatkowe do pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Drodzy Państwo w okresie Świąt Wielkanocnych zachęcamy do skorzystania z dodatkowych ćwiczeń i zadań dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Drodzy Rodzice…
Drodzy Rodzice,
w tej trudnej i nowej dla nas wszystkich sytuacji chcemy dać Państwu wsparcie i swoją obecność w formie kierowanych do Państwa słów.
Nawet jeśli chcemy sobie radzić i sobie radzimy w sytuacji pandemii, to jednak jest to sytuacja zagrożenia, w której mogą uruchamiać się nasze wcześniejsze doświadczenia, w których przeżywaliśmy zagrożenie czy niepewność.
Najtrudniejszy jest okres 2-3 tygodni, którego potrzebujemy na zaadoptowanie się do nowej sytuacji, kiedy jeszcze działamy emocjonalnie. Sami możemy być zaskoczeni swoją reakcją lub zachowaniem, które byłoby inne, gdybyśmy wykonywali swoje rutynowe, znane nam dotychczas zajęcia. A lęk zaczyna przybierać konkretne rozmiary: przed śmiercią, utratą kogoś bliskiego, brakiem zabezpieczenia finansowego, lęk przed drugim człowiekiem, którego mijamy w sklepie. A receptą na przeżycie tego czasu jest czekanie w domu – „siedzenie”. Coś przeciwnego naturze człowieka, który ewolucyjnie potrzebuje działać, podejmować aktywności, być w grupie społecznej.
Co może pomóc?
– rozmowa z kimś z domowników, telefoniczna lub wideo z przyjacielem lub kimś bliskim, telefoniczna z psychologiem, psychoterapeutą, psychiatrą np.: Itaki, tel. 800 70 2222
– selekcja i ograniczenie informacji o pandemii korzystanie z umiarem
– poszukiwanie pozytywnych informacji, które wzmocnią siłę i zrównoważenie psychiki w tym czasie
– myślenie, że ten czas kiedyś się skończy i będziemy mogli wrócić do normalności
– altruistyczne działanie na czyjąś rzecz, zrobienie coś dobrego dla kogoś, lęk zamienić na empatię – zalecenie WHO
– stosowanie profilaktyki pozostanie w domu, mycie rąk, utrzymywanie odpowiedniej odległości z myślą, że w ten sposób dbam o siebie i innych,
– relaks – poszukiwanie przyjemności w dniu codziennym ulubiona muzyka, książka, ćwiczenia
– bycie dobrym dla siebie i innych
Polecamy także zajrzeć na wybrane strony:
https://pieknoumyslu.com/chron-swoje-zdrowie-psychiczne-przed-koronawirusem/
https://pieknoumyslu.com/lek-przed-koronawirusem-siedem-strategii-ktore-moga-ci-pomoc/
https://pieknoumyslu.com/koronawirus-splaszczanie-krzywej-zachorowan-lezy-w-twoich-rekach/
Jolanta Mirosław
Irena Maćkowiak
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w czasie nauki zdalnej
W trakcie nauczania zdalnego nasi specjaliści (psycholog, pedagog) są do dyspozycji uczniów, rodziców i nauczycieli.
W przypadku prowadzenia zajęć/konsultacji i braku możliwości zareagowania w danym momencie, specjalista odpowie osobie kontaktującej się najszybciej jak będzie to możliwe, w ramach swojej dostępności.
W przypadku braku dostępu do sieci czy innych przeszkód technicznych, specjalista skontaktuje się z osobą zainteresowaną po ustąpieniu przeszkód, nawet poza godzinami swojej standardowej dyspozycyjności.
Psycholog Iwona Korzeniewska
- Poniedziałek – piątek w godz. 10-12 jest dostępna on-line za pośrednictwem komunikatora Skype – kontakt dla rodziców i uczniów oraz Teams – kontakt dla uczniów.
- Kontakt mailowy za pomocą dziennika elektronicznego – specjalista odpowiada na bieżąco zgodnie ze swoją dyspozycyjnością i warunkami technicznymi, najpóźniej 24 godziny od kontaktu ze strony ucznia/rodzica.
- Udzielanie indywidualnej pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom wg potrzeb zgłaszanych przez nauczycieli, wychowawców i rodziców – kanał komunikacji i tryb ustalany na bieżąco w zależności od zakresu pomocy i możliwości uczestników.
- Wsparcie nauczycieli i wychowawców udzielane jest w kontakcie telefonicznym lub mailowym za pomocą dziennika elektronicznego.
Pedagog Irena Maćkowiak
Kontakt indywidualny za pomocą:
- e-mail: irenamack@wp.pl, dziennik elektroniczny, WhatsApp
- uczniowie i nauczyciele dodatkowo -TEAMS;
- w sprawach pilnych – tel. 667 478 079.
Psycholog Jolanta Mirosław
W czasie trwania pracy zdalnej jest do dyspozycji rodziców, dzieci i nauczycieli:
- on-line w poniedziałki, wtorki, czwartki w godz. 10-13 – przez dziennik elektroniczny, Teams.
Istnieje możliwość porozmawiania także poza tymi godzinami, trzeba tylko skontaktować się wcześniej z panią psycholog przez dziennik w celu ustalenia godziny
Jak radzić sobie w sytuacjach stresowych?
Przygotowałyśmy mini poradnik „Jak radzić sobie w sytuacjach stresowych?”
Może wykorzystają Państwo nasze propozycje?
Jolanta Mirosław – psycholog
Irena Maćkowiak – pedagog
Zasada maratończyka – skupienie się na jednym kroku
Na przebycie trasy składa się wiele kroków.
Wysiłek należy skupiać na wykonaniu jednego tylko kroku.
Myślenie, ile przebiegło się, ile jeszcze jest do mety, pochłania energię.
W sytuacji trudnej dążyć warto do:
- niewracania myślami do tej sytuacji,
- unikania uogólnień typu „zawsze”, „nigdy”, „wszyscy”,
- poszukania pozytywów.
Pamiętajmy, że mózg ludzki nie rozróżnia wspomnień od rzeczywistości.
Zasada kota – regenerowania sił
Kot, jak nie musi biec, to idzie.
Jak nie musi stać, to leży.
Jak nie musi leżeć i czuwać, to śpi.
Jak potrzeba – działa.
To podpowiedź dla nas, aby wykorzystywać każdą sposobność do:
- odpoczynku,
- doładowania energii,
- „przespania się” z problemem,
- zmiany aktywności.
Istotna jest troska o prawidłowy sen – do godziny 24.00 organizm wydziela najwięcej hormonów wzrostu i najskuteczniej się regeneruje.
Zasada oddychania przeponą
Zacznij od położenia dłoni na brzuchu, a następnie powolnego, głębokiego oddechu przeponą.
Poczuj, jak oddech unosi się na brzuchu i pozwól mu później rozszerzyć się na klatkę piersiową.
Stamtąd, po prostu pozwól oddechowi unosić się z brzucha, rozszerzać na klatkę piersiową, aż osiągniesz pełną pojemność płuc.
Następnie postaraj się, by rozprężała się głównie klatka piersiowa.
Kontynuuj oddychanie z dolnej części klatki piersiowej, a następnie ponownie przeponą.
Korzyści:
- odprężenie – spadek poziomu hormonu stresu,
- lepsza koncentracja uwagi,
- wzrost zdolności do działania,
- dotlenienie mózgu i mięśni,
- obniżenie ciśnienia i tętna oddechu,
- wolniejsze zużywanie węglowodanów.
Wskazówki do nauki takiego oddechu za https://zdrowie.wprost.pl/psychologia/
Zasada Einsteina – odreagowania
Gdy masz problemy z koncentracją, nie potrafisz rozwiązać problemu:
- graj na skrzypcach,
- maluj,
- tańcz,
- poruszaj się,
- włącz wysiłek fizyczny.
W ten sposób zmniejszysz poziom stresu.
Zasada prawidłowego odżywiania się
„Śniadanie zjedz sam, obiad z przyjacielem, kolację oddaj bliźniemu”
Zasada świętych – koncentracja na „tu i teraz”
To, co teraz robię, jest najważniejsze.
Nie cofam się myślami w przeszłość ani nie wybiegam w przyszłość.
Zasada komfortu psychicznego
Dążenie do:
- zrozumienia siebie i innych,
- wyrażania swoich potrzeb, uczuć wprost, w sposób nieraniący,
- poszanowanie odmienności innych, przebaczenia sobie i innym,
- brania odpowiedzialności za swoje działanie,
- zgody na własne błędy i ograniczenia.
Propozycje ćwiczeń w domu z Integracji Sensorycznej
Szanowni Państwo, przygotowałam dla dzieci przykładowe ćwiczenia do pracy w domu z Integracji Sensorycznej.
Jeżeli będą Państwo mieli dodatkowe pytania, to bardzo proszę o kontakt przez dziennik elektroniczny.
Iwona Korzeniewska – terapeuta SI, psycholog
PRZYKŁADY ĆWICZEŃ
1. Zawijanie w koc lub kołdrę i dociskanie wzdłuż całego ciała.
2. Zawijanie w koc i rozwijanie z turlaniem w obie strony – „naleśnik”
3. Skakanie na piłce z uszami
4. Skakanie przez gumę
5. Masowanie ciała gąbkami o różnej fakturze, nazywanie masowanych części ciała, pytanie „co jest wyżej? – kolano czy łokieć?”.
6. Szczotkowanie dłoni i przedramion różnymi pędzlami i szczotkami.
7. Stymulacja wibracjami – urządzeniem do masażu.
8. Grzebanie palcami w ryżu , grochu, makaronach (suchych).
9. Wybieranie z miski jednego spośród różnego rodzaju ziaren
10. Zabawy z rozpoznawaniem przy pomocy dotyku przedmiotów schowanych w pudełku lub w worku, określanie ich cech.
11. Ściskanie piłeczek rehabilitacyjnych.
12. Zgniatanie, darcie kawałków gazet.
13. Opukiwanie opuszków palców o stół.
14. Siłowanie się na ręce.
15. Podskoki na: trampolinie, materacu nadmuchiwanym, piłce. W czasie podskoku osoba dorosła powinna trzymać dziecko za ręce i podciągać w górę.
16. Pajace – podskoki, orzeł na piasku
17. „Taczki” z trzymanie za nogi na wysokości ud, na jajowatej piłce rehabilitacyjnej, naśladowanie chodu różnych zwierząt: żaba, kaczka, pies, słoń, rak, pająk, wąż – wszystkie w pozycji „kucającej”, albo na czworakach, albo w pozycji leżącej (wąż )
18. „Kołyski” na brzuchu i na plecach
19. Odbijanie stopami piłki w pozycji kołyski na plecach.
20. Turlanie z patrzeniem na ruchomy przedmiot
21. Kręcenie się na obrotowym krześle
22. Place zabaw dla dzieci – (teraz to jak ktoś ma na terenie domu )
23. „Kącik ciszy” dla dzieci nerwowych, silnie pobudzonych – namiot, pudło kartonowe
24. Zabawy z piłkami i balonami (do balonów można wrzucić ziarna kawy, koraliki itp. – będą spadać wolniej niż piłki i łatwiej je złapać)
25. Zabawy „paluszkowe”
26. Chodzenie po murkach, krawężnikach konstruowanych wspólnie z dzieckiem w domu, torach przeszkód z krzeseł, koców, wałków, poduszek itp.
27. Pchanie i ciągnięcie różnych przedmiotów i mebli
28. „Wyciąganie” pościeli, ręczników, składanie koca
29. Gra w bilę
30. Rzucanie do celu
31. Ćwiczenia z ciężarkami
32. Przyjmowanie i utrzymywanie pozycji „bocian”, „jaskółka”, z otwartymi i zamkniętymi oczami.
33. Chodzenie po narysowanej linii: stopa za stopą, krzyżując nogi „jak modelka”, przodem, bokiem, do tyłu (dostawiając z tyłu stopę)
34. Podrzucanie i łapanie piłki z „utrudnieniami”: klaśnięciem, wielokrotnym klaśnięciem, przysiadem, obrotem ciała o 360 stopni.
21 marca Światowy Dzień Zespołu Downa
„Łatwiej kochać dziecko ładne i zdolne
niż upośledzone i niezbyt urodziwe.
Downy jakby wiedzą o tym i szalenie podkładają się do kochania.
Przymilają się, tulą, pragną głaskania, czułych słów,
same tych słodyczy innym nie skąpiąc.
Ich świat jest światem ludzi, nie rzeczy „
Anna Sobolewska
Tymczasem „owa inność” osób z Zespołem Downa sprawia, że są kochane, wyjątkowe, jedyne, niepowtarzalne i po prostu niezwykłe. Co roku organizatorzy na całym świecie przygotowują wydarzenia mające na celu promowanie praw osób z Zespołem Downa do pełnego uczestniczenia w życiu społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do opieki zdrowotnej i rehabilitacji.
W tym roku 21 marca po raz kolejny obchodzimy Światowy Dzień Zespołu Downa, który został ustanowiony w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa, a od 2012 roku patronat nad jego obchodami sprawuje Organizacja Narodów Zjednoczonych. Jego pomysłodawcą był Stylianos E. Antonarakis –genetyk z uniwersytetu w Genewie. Inauguracja Światowego Dnia Zespołu Downa miała miejsce w Singapurze 21 marca 2006 .
Data obchodów – 21 marca nie jest przypadkowa bowiem jej amerykański zapis (3/21) symbolizuje trzeci chromosom w dwudziestej pierwszej parze, którego obecność stanowi główną przyczynę tego syndromu, dodatkowo dzień ten patronuje także rozpoczynającej się wiośnie, a wraz z nią narodzinom ludzi niezwykłych,
Zespół Downa (trisomia 21)
Dziecko będzie miało skośne oczy, małe, nisko osadzone uszy, krótką szyję, małe ręce i stopy, krępą budowę, wysoko sklepione podniebienie i duży język, wiotkie mięśnie, zbyt ruchome stawy, wadę serca, czasem nieusuwalną wadę tarczycy, słuchu, wzroku.
Zespół Downa inaczej określany trisomią chromosomu 21 jest chorobą genetyczną opisaną przez brytyjskiego lekarza Johna Langdona Downa, od nazwiska którego przypadłość ta została nazwana zespołem Downa. Zaburzenie to powstaje na skutek obecności dodatkowego, nadprogramowego 21 chromosomu (trisomia 21 pary chromosomów). Jest to najczęstsza aberracja ludzkich chromosomów. Diagnozuje się go średnio u 1 na 700 noworodków, a jej występowanie jest niezależne od klimatu, rasy, kultury, warunków socjalnych.
- Objawy osiowe Zespołu Downa: niepełnosprawność umysłowa, cechy dysmorficzne, mnogie wady układowe
- Zaburzenia wzrostu, rozwoju i dojrzewania oraz zmiany strukturalne mózgu, które sprawiają że Zespół Downa jest najczęstszą przyczyną genetycznie uwarunkowanej niepełnosprawności umysłowej (u większości dzieci występuje lekka lub umiarkowana niepełnosprawność umysłowa).
- U 45% dzieci z Zespołem Downa występuje wrodzona wada serca, która stwarza ryzyko wystąpienia nadciśnienia płucnego.
- U dzieci z Zespołem Downa występuje hipotonia i wiotkość układu więzadłowo-stawowego połączona często z wadami strukturalnymi układu kostnego.
- Dysfunkcje i wady postawy (płaskostopie koślawe kolana okrągłe plecy z wystającymi łopatkami płaska klatka piersiowa głowa wysunięta do przodu miednica pochylona ku przodowi ograniczona ruchomość i bóle szyi zaburzenia koordynacji ruchów kończyn)
- U dzieci z Zespołem Downa często występują również wrodzone wady układu pokarmowego: (zaparcia, biegunki brak łaknienia zaburzenia wchłaniania ulewanie, trudności w połykaniu nadkwaśność soku żołądkowego niedrożność dwunastnicy )
- U dzieci z Zespołem Downa występują wady wrodzone układu oddechowego ( wiotkość rusztowania chrzęstnego krtani) oraz nieprawidłowości w funkcjonowaniu szczęki i żuchwy)
- Niemal powszechne są u dzieci z Zespołem Downa zaburzenia struktury i funkcji narządu wzroku (astygmatyzm, krótkowzroczność, nadwzroczność, zez, oczopląs)
- Duża grupa dzieci z Zespołem Downa ma zdiagnozowany niedosłuch o charakterze przewodzeniowym.
Wyróżnia się 3 postacie Zespołu Downa:
- TRISOMIA PROSTA (postać ta jest najczęstsza występuje w 90% przypadków Zespołu Downa ) – powstaje w trakcie wytwarzania się komórek jajowych, plemników polega na nieprawidłowym rozdzieleniu się chromosomów (w jądrze każdej komórki powstają trzy chromosomy 21 pary) występuje w komórkach rozrodczych zdrowych rodziców przypadkowo.
- TRISOMIA TRANSLOKACYJNA ( dotyczy 6% wszystkich przypadków Zespołu Downa) powstaje w trakcie przeniesienia fragmentu 21 chromosomu na inny chromosom, translokacje mogą być uwarunkowane genetycznie (jedno z rodziców jest nosicielem translokacji, nie ma objawów choroby, ale produkuje gamety z wadliwym materiałem genetycznym)
- MOZAICYZM(występuje w 3% przypadków Zespołu Downa) w organizmie występują jednocześnie komórki prawidłowe i trisomiczne występuje w 3% przypadków Zespołu Downa
Na podstawie klinicznych obserwacji wyodrębniono 2 odmiany Zespołu Downa:
- TYP TARCZYCOWY (związany z niedoczynnością tarczycy) : niski wzrost nadwaga krępa, niezgrabna, grubokoścista sylwetka krótkie, niezgrabne kończyny pogrubiała, twarda, pożółkła skóra słomiane włosy gruby, szeroki, długi język szorstki, ochrypły głos
- TYP PRZYSADKOWY : niski wzrost niższa masa ciała smukła, drobnokoścista sylwetka smukłe kończyny cienkie, rzadkie włosy skłonność do łysienia plackowatego szorstki, wysoki, przenikliwy głos
Cechy dysmorficzne charakterystyczne dla wszystkich rodzajów Zespołu Downa:
- skośne (tzw. mongoloidalne) ustawienie oczodołów
- małe gałki oczne
- krótkie, wąskie, skośne szpary powiekowe, fałd nakątny
- dysmorfia twarzowo-czaszkowa (niedorozwój części twarzowej, małoczaszkowie, płaska potylica)
Dodatkowo dzieci z Zespołem Downa rodzą się z niedojrzałym układem odpornościowym, co zwiększa ich podatność na zakażenia wirusowe, grzybicze i częste infekcje bakteryjne dróg oddechowych, a ponadto znajdują się w grupie szczególnie wysokiego ryzyka zachorowania na Chorobę Alzheimera.
TO BARDZO WAŻNE
- pewna grupa osób z Zespołem Downa jest w stanie osiągnąć większość tych samych umiejętności, co osoby zdrowe, ale zajmuje im to więcej czasu.
- Zespół Downa jest nieuleczalny, często konieczne jest stosowanie zabiegów niwelujących objawy choroby, a oprócz tego stosuje się terapie podnoszące jakość życia chorych.
- Kompleksowe leczenie dzieci jest wtedy efektywne, gdy istnieje ścisła współpraca rodziców dziecka z lekarzem i rehabilitantem, terapeutą mowy, pedagogiem oraz psychologiem.
- Najczęściej dobrze rozwinięte są zachowania i umiejętności społeczne, ale jednocześnie często możliwe jest występowanie zaburzeń zachowania, które mogą prowadzić do wycofania społecznego, nieposłuszeństwa.
- Poziom dojrzałości społecznej, jaki mogą osiągnąć osoby z Zespołem Downa, zależy od wieku, w którym rozpoczęły terapię pedagogiczną oraz od czasu jej trwania i intensywności.
- Rozmawiamy otwarcie o zespole Downa i związanych z nim konkretnych problemach.
- Zespół Downa to naturalna zmienność biologiczna człowieka, której nikt nie jest winny. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć czy jego dziecko urodzi się z zespołem Downa
- Takie osoby żyją na co dzień obok nas i mają takie same prawa jak wszyscy. Prawo do szacunku, miłości, edukacji, do życia w przestrzeni społecznej. Oni też chcą realizować swoje marzenia. Nie ma różnic !!!Nie oceniaj!!!!
- Kochajmy, bo nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo ludzie Ci potrafią zadziwiać.
Na podstawie:
- M. Choińska, A. Mazur, M. Mysłek-Prucnal, L. Sadowska „Diagnostyka i terapia dzieci z Zespołem Downa w świetle badań własnych i przeglądu literatury przedmiotu” Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego Rzeszów 2009
- A. Sobolewska „Nikt jeszcze nie wynalazł lekarstwa na zespół Downa”
„Zespół Downa – zrozum i daj im żyć.”
Materiały do pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Szanowni Państwo, w naszej szkole jest duża grupa dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Nie zapominamy o nich.
Nasi pedagodzy specjalni na pewno już skontaktowali się z Rodzicami (albo wkrótce skontaktują) przez dziennik elektroniczny. Wspólnie ustalicie formy pomocy i pracy z dziećmi.
Na stronie MEN dostępne są materiały do pracy z dziećmi z różnymi niepełnosprawnościami. Zachęcamy do wykorzystywania ich w domu do własnej pracy z dziećmi.