Depresja nastolatków
Dorastanie to naturalny etap rozwoju, jednak bywa on trudny zarówno dla dziecka, jak i rodzica. Przesyłamy Państwu prezentacje na temat depresji u nastolatków. Zachęcamy do zapoznania się z tematem – specjaliści.
Logopedia
Logopeda p. Iwona Książek zaprasza do skorzystania z materiałów.
Teatr „Itakzagramy” przygotował dla dzieci (klasy 0-3) na czas epidemii ciekawe propozycje . W środy zapraszają na gimnastykę buzi i języka, ćwiczenia prowadzi aktorka i logopeda.
Poniższe linki:
https://www.youtube.com/c/teatritakzagramy,
https://www.youtube.com/watch?v=Qoh9GyG32jY,
https://www.youtube.com/watch?v=eT47xZaVDU,
https://www.youtube.com/watch?v=MmHEgRnriYU.
Pozdrawiamy cieplutko.
Materiały dodatkowe do pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Drodzy Państwo w okresie Świąt Wielkanocnych zachęcamy do skorzystania z dodatkowych ćwiczeń i zadań dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
2 kwietnia Światowy Dzień Świadomości Autyzmu
Szanowni rodzice, drodzy uczniowie…
Możemy wyjść z założenia, że zanim skończycie czytać ten tekst, na świecie urodzi się około 250 dzieci. Dwoje z nich prawdopodobnie będzie miało zdiagnozowane całościowe zaburzenia rozwojowe, w tym także autyzm.
Jednak ani dzisiaj ani pewnie jutro nie sposób będzie wskazać skutecznego lekarstwa na autyzm. Dlatego też czujemy się w obowiązku, aby przyłączyć się, a Państwa wraz z dziećmi zachęcić do tego, by zrobić wszystko, żeby osobom z autyzmem żyło się lepiej.
Jak pokazała akcja pt. „Autyzm – całe moje życie”, świadomość społeczna w kwestii autyzmu w Polsce niestety jest bardzo niska. Reakcje na odmienne zachowanie osób z autyzmem bywają okrutne i krzywdzące. Dziecko z autyzmem jest zazwyczaj oceniane jako źle wychowane, niegrzeczne, wręcz rozwydrzone, zaś osoba dorosła z autyzmem postrzegana jest jako „dziwak” lub „psychol”.
Stąd też powstają inicjatywy, które mają propagować wiedzę w kwestii autyzmu.
Jedną z nich jest Światowy Dzień Wiedzy na Temat Autyzmu, który przypada na 2 kwietnia.
W tym dniu symbolem solidarności z osobami z autyzmem będzie kolor niebieski. Włączmy się zatem w globalną akcję „Zaświeć się na niebiesko”.
„Zaświeć się na niebiesko”
To wydarzenie inaugurujące Miesiąc Wiedzy na Temat Autyzmu. Polega na iluminacji obiektów architektonicznych na znak solidarności z osobami z autyzmem i ich rodzinami. 2 kwietnia, a więc dokładnie w Dniu Świadomości Autyzmu, budynki i inne obiekty na całym świecie przybierają niebieskie barwy, a łączy je wspólny cel – okazanie jedności, otwartości, akceptacji i zwykłej ludzkiej otuchy osobom ze spektrum autyzmu. W akcji uczestniczą zarówno instytucje publiczne, placówki edukacyjne, jak i budynki komercyjne.
W Polsce niebieskie iluminacje organizowane są od 2011 roku.
„Coroczne obchody Światowego Dnia Wiedzy na Temat Autyzmu mają (…) zwrócić uwagę na niedopuszczalną dyskryminację, nadużycia i izolację, jakich doświadczają ludzie dotknięci autyzmem, a wraz z nimi ich najbliżsi. Jak podkreśla Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych, osoby z autyzmem są równe wobec prawa i przysługują im wszystkie prawa człowieka i podstawowe wolności. (…) Pomóżmy im zrealizować swój potencjał i sprawmy, by mogli oni korzystać z istniejących możliwości oraz cieszyć się dobrobytem – jest to ich prawo przyrodzone” – podkreśla w swoim przesłaniu były Sekretarz Generalny ONZ, Ban Ki-Moon.
Autyzm na całym świecie dotyka coraz większej grupy ludzi. Statystki w niektórych krajach są alarmujące.
W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że 1 dziecko na 110 ma autyzm. Jest to sześciokrotny wzrost w ciągu ostatnich dwudziestu lat. „W Europie żyje 5 milionów osób z autyzmem, dla których każda zmiana społecznej świadomości ma fundamentalne znaczenie”.
Autyzm jest tajemniczym zaburzeniem, u podstaw którego leży nieprawidłowa praca mózgu.
Osoby z autyzmem mają problemy z mówieniem, postrzeganiem świata, rozumieniem relacji społecznych. W odmienny sposób odbierają wrażenia zmysłowe. Nam trudno jest wyobrazić sobie, że sól jest kwaśna, śnieg parzy, a delikatne głaskanie powoduje silny ból. Ale tak właśnie może wyglądać świat osoby z autyzmem. I nie jest to ani gorsze, ani lepsze postrzeganie świata. Jest po prostu inne i zasługuje na nasze zrozumienie.
„W Polsce także coraz więcej dzieci, młodzieży i dorosłych ma diagnozę zaburzeń spektrum autyzmu. Oni również na co dzień bardzo często spotykają się z brakiem akceptacji, negatywnymi komentarzami, odrzuceniem. To ważne, żebyśmy w tym dniu pokazali, że jesteśmy otwarci na osoby z autyzmem. Niech poczują się wyjątkowo, wiedząc, że te niebieskie akcenty są specjalnie dla nich” – podkreśla Joanna Grochowska, Wiceprezes Fundacji SYNAPSIS.
2 kwietnia kolor niebieski da osobom z autyzmem i ich rodzinom nadzieję na lepsze życie.
Każdy z Nas może wyrazić swoją solidarność. Najprostszym sposobem jest dodanie tego dnia niebieskiego koloru do ubrania czy też propagowanie logo akcji w Internecie (np. na Facebooku). Można także wesprzeć finansowo organizacje działające na rzecz osób z autyzmem np. przekazując im 1% podatku.
Niech w ten jeden dzień w roku będzie nam niebiesko, aby każdy kolejny stał się łatwiejszy dla osób z autyzmem.
Opracowały:
Ewa Dzwonkowska – nauczyciel wspomagający,
Dobkowska Agnieszka – nauczyciel wspomagający,
Lichocka Katarzyna – nauczyciel wspomagający,
Obuchowicz Marta – terapeuta pedagogiczny.
1 kwietnia Prima aprilis
Prima aprilis, dzień żartów – obyczaj obchodzony pierwszego dnia kwietnia w wielu krajach świata. Polega on na robieniu żartów, celowym wprowadzaniu w błąd, nabierania kogoś, konkurowaniu w próbach sprawienia, by inni uwierzyli w coś nieprawdziwego. Tego dnia w wielu mediach pojawiają się różne żartobliwe informacje.
Zwyczaj robienia sobie żartów 1 kwietnia jest bardzo stary – prima aprilis obchodzono już w średniowieczu, a genezy tego święta badacze doszukują się aż w starożytnym Rzymie.
W tym roku 1 kwietnia przypada w środę. Najłatwiej wszystkich nabrać z samego rana, gdy jeszcze nie wszyscy spojrzeli w kalendarz i zdążyli wyczulic się na dowcipy.
Poniżej przedstawiamy kilka pomysłów na żarty. Podane propozycje są zabawne i bezpieczne.
https://www.google.com/amp/s/miastodzieci.pl/czytelnia/prima-aprilis-uwazaj-bo-sie-pomylisz/amp/
Do dzieła! 🙂
21 marca Światowy Dzień Zespołu Downa
„Łatwiej kochać dziecko ładne i zdolne
niż upośledzone i niezbyt urodziwe.
Downy jakby wiedzą o tym i szalenie podkładają się do kochania.
Przymilają się, tulą, pragną głaskania, czułych słów,
same tych słodyczy innym nie skąpiąc.
Ich świat jest światem ludzi, nie rzeczy „
Anna Sobolewska
Tymczasem „owa inność” osób z Zespołem Downa sprawia, że są kochane, wyjątkowe, jedyne, niepowtarzalne i po prostu niezwykłe. Co roku organizatorzy na całym świecie przygotowują wydarzenia mające na celu promowanie praw osób z Zespołem Downa do pełnego uczestniczenia w życiu społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do opieki zdrowotnej i rehabilitacji.
W tym roku 21 marca po raz kolejny obchodzimy Światowy Dzień Zespołu Downa, który został ustanowiony w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa, a od 2012 roku patronat nad jego obchodami sprawuje Organizacja Narodów Zjednoczonych. Jego pomysłodawcą był Stylianos E. Antonarakis –genetyk z uniwersytetu w Genewie. Inauguracja Światowego Dnia Zespołu Downa miała miejsce w Singapurze 21 marca 2006 .
Data obchodów – 21 marca nie jest przypadkowa bowiem jej amerykański zapis (3/21) symbolizuje trzeci chromosom w dwudziestej pierwszej parze, którego obecność stanowi główną przyczynę tego syndromu, dodatkowo dzień ten patronuje także rozpoczynającej się wiośnie, a wraz z nią narodzinom ludzi niezwykłych,
Zespół Downa (trisomia 21)
Dziecko będzie miało skośne oczy, małe, nisko osadzone uszy, krótką szyję, małe ręce i stopy, krępą budowę, wysoko sklepione podniebienie i duży język, wiotkie mięśnie, zbyt ruchome stawy, wadę serca, czasem nieusuwalną wadę tarczycy, słuchu, wzroku.
Zespół Downa inaczej określany trisomią chromosomu 21 jest chorobą genetyczną opisaną przez brytyjskiego lekarza Johna Langdona Downa, od nazwiska którego przypadłość ta została nazwana zespołem Downa. Zaburzenie to powstaje na skutek obecności dodatkowego, nadprogramowego 21 chromosomu (trisomia 21 pary chromosomów). Jest to najczęstsza aberracja ludzkich chromosomów. Diagnozuje się go średnio u 1 na 700 noworodków, a jej występowanie jest niezależne od klimatu, rasy, kultury, warunków socjalnych.
- Objawy osiowe Zespołu Downa: niepełnosprawność umysłowa, cechy dysmorficzne, mnogie wady układowe
- Zaburzenia wzrostu, rozwoju i dojrzewania oraz zmiany strukturalne mózgu, które sprawiają że Zespół Downa jest najczęstszą przyczyną genetycznie uwarunkowanej niepełnosprawności umysłowej (u większości dzieci występuje lekka lub umiarkowana niepełnosprawność umysłowa).
- U 45% dzieci z Zespołem Downa występuje wrodzona wada serca, która stwarza ryzyko wystąpienia nadciśnienia płucnego.
- U dzieci z Zespołem Downa występuje hipotonia i wiotkość układu więzadłowo-stawowego połączona często z wadami strukturalnymi układu kostnego.
- Dysfunkcje i wady postawy (płaskostopie koślawe kolana okrągłe plecy z wystającymi łopatkami płaska klatka piersiowa głowa wysunięta do przodu miednica pochylona ku przodowi ograniczona ruchomość i bóle szyi zaburzenia koordynacji ruchów kończyn)
- U dzieci z Zespołem Downa często występują również wrodzone wady układu pokarmowego: (zaparcia, biegunki brak łaknienia zaburzenia wchłaniania ulewanie, trudności w połykaniu nadkwaśność soku żołądkowego niedrożność dwunastnicy )
- U dzieci z Zespołem Downa występują wady wrodzone układu oddechowego ( wiotkość rusztowania chrzęstnego krtani) oraz nieprawidłowości w funkcjonowaniu szczęki i żuchwy)
- Niemal powszechne są u dzieci z Zespołem Downa zaburzenia struktury i funkcji narządu wzroku (astygmatyzm, krótkowzroczność, nadwzroczność, zez, oczopląs)
- Duża grupa dzieci z Zespołem Downa ma zdiagnozowany niedosłuch o charakterze przewodzeniowym.
Wyróżnia się 3 postacie Zespołu Downa:
- TRISOMIA PROSTA (postać ta jest najczęstsza występuje w 90% przypadków Zespołu Downa ) – powstaje w trakcie wytwarzania się komórek jajowych, plemników polega na nieprawidłowym rozdzieleniu się chromosomów (w jądrze każdej komórki powstają trzy chromosomy 21 pary) występuje w komórkach rozrodczych zdrowych rodziców przypadkowo.
- TRISOMIA TRANSLOKACYJNA ( dotyczy 6% wszystkich przypadków Zespołu Downa) powstaje w trakcie przeniesienia fragmentu 21 chromosomu na inny chromosom, translokacje mogą być uwarunkowane genetycznie (jedno z rodziców jest nosicielem translokacji, nie ma objawów choroby, ale produkuje gamety z wadliwym materiałem genetycznym)
- MOZAICYZM(występuje w 3% przypadków Zespołu Downa) w organizmie występują jednocześnie komórki prawidłowe i trisomiczne występuje w 3% przypadków Zespołu Downa
Na podstawie klinicznych obserwacji wyodrębniono 2 odmiany Zespołu Downa:
- TYP TARCZYCOWY (związany z niedoczynnością tarczycy) : niski wzrost nadwaga krępa, niezgrabna, grubokoścista sylwetka krótkie, niezgrabne kończyny pogrubiała, twarda, pożółkła skóra słomiane włosy gruby, szeroki, długi język szorstki, ochrypły głos
- TYP PRZYSADKOWY : niski wzrost niższa masa ciała smukła, drobnokoścista sylwetka smukłe kończyny cienkie, rzadkie włosy skłonność do łysienia plackowatego szorstki, wysoki, przenikliwy głos
Cechy dysmorficzne charakterystyczne dla wszystkich rodzajów Zespołu Downa:
- skośne (tzw. mongoloidalne) ustawienie oczodołów
- małe gałki oczne
- krótkie, wąskie, skośne szpary powiekowe, fałd nakątny
- dysmorfia twarzowo-czaszkowa (niedorozwój części twarzowej, małoczaszkowie, płaska potylica)
Dodatkowo dzieci z Zespołem Downa rodzą się z niedojrzałym układem odpornościowym, co zwiększa ich podatność na zakażenia wirusowe, grzybicze i częste infekcje bakteryjne dróg oddechowych, a ponadto znajdują się w grupie szczególnie wysokiego ryzyka zachorowania na Chorobę Alzheimera.
TO BARDZO WAŻNE
- pewna grupa osób z Zespołem Downa jest w stanie osiągnąć większość tych samych umiejętności, co osoby zdrowe, ale zajmuje im to więcej czasu.
- Zespół Downa jest nieuleczalny, często konieczne jest stosowanie zabiegów niwelujących objawy choroby, a oprócz tego stosuje się terapie podnoszące jakość życia chorych.
- Kompleksowe leczenie dzieci jest wtedy efektywne, gdy istnieje ścisła współpraca rodziców dziecka z lekarzem i rehabilitantem, terapeutą mowy, pedagogiem oraz psychologiem.
- Najczęściej dobrze rozwinięte są zachowania i umiejętności społeczne, ale jednocześnie często możliwe jest występowanie zaburzeń zachowania, które mogą prowadzić do wycofania społecznego, nieposłuszeństwa.
- Poziom dojrzałości społecznej, jaki mogą osiągnąć osoby z Zespołem Downa, zależy od wieku, w którym rozpoczęły terapię pedagogiczną oraz od czasu jej trwania i intensywności.
- Rozmawiamy otwarcie o zespole Downa i związanych z nim konkretnych problemach.
- Zespół Downa to naturalna zmienność biologiczna człowieka, której nikt nie jest winny. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć czy jego dziecko urodzi się z zespołem Downa
- Takie osoby żyją na co dzień obok nas i mają takie same prawa jak wszyscy. Prawo do szacunku, miłości, edukacji, do życia w przestrzeni społecznej. Oni też chcą realizować swoje marzenia. Nie ma różnic !!!Nie oceniaj!!!!
- Kochajmy, bo nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo ludzie Ci potrafią zadziwiać.
Na podstawie:
- M. Choińska, A. Mazur, M. Mysłek-Prucnal, L. Sadowska „Diagnostyka i terapia dzieci z Zespołem Downa w świetle badań własnych i przeglądu literatury przedmiotu” Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego Rzeszów 2009
- A. Sobolewska „Nikt jeszcze nie wynalazł lekarstwa na zespół Downa”
„Zespół Downa – zrozum i daj im żyć.”
Zdrowe i smaczne kanapki
Zdrowa kanapka powinna być stałym elementem zdrowej diety. W końcu kanapki często jemy na śniadanie czy na kolację. Kanapkę bierzemy także do szkoły. Dlatego warto zadbać, by znalazły się w niej wartościowe produkty.
Z czego powinna się składać zdrowa kanapka dowiedzieli się uczniowie klasy 1b i wypróbowali pomysły na zdrowe kanapki w trakcie zajęć wykorzystując: warzywa, tłuszcze, produkty mleczne, produkty pełnoziarniste, produkty białkowe odzwierzęce, wędliny i wyroby mięsne.
Terapia Ręki
Terapia ręki to zajęcia specjalistyczne udzielane w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Celem terapii jest usprawnienie małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Ćwiczenia skonstruowane są w taki sposób, aby dziecko mogło m.in. rozwijać koordynacje wzrokowo-ruchową, normalizować funkcję przekraczania linii środka, wydłużać czas koncentracji na zadaniu, a także doświadczać różnorodnych wrażeń dotykowych niezbędnych w poznawaniu i różnicowaniu faktur, kształtów.
